تما /tamā/ واژه ای است به معنای امید. شاید از واژه طمع برگرفته شده باشد.[۱]



اصطلاحات

  • تمابُر /tamābor/ به معنای ناامید است. تما بریدن هم به معنای قطع امید کردن است.

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.