قرب /qárb/ واژه ای است به معنای قبر[۱]



اصطلاحات

  • قرب بووش /qárb-e büwaş/ یعنی گور پدرش که به همان صورت مصطلح در فارسی به کار می رود یا در مواردی به صورت قرب بووه دیوثش.

پانویس

  1. نجاتعلی، نصراله (۱۳۸۷). فرهنگ زبان و گویش دزفولی. نجابت.